پاسخ هيئت سياسی – اجرايی سازمان فداييان خلق ايران (اکثريت)

به فراخوان جمعی از دانشجويان به احزاب سياسی


دانشجويان عزيز امضاء کننده نامه های سرگشاده به احزاب سياسی!
درود و احترام ما را بپذيريد. نامه هاى سرگشاده شما را خوانديم و وظيفه خود دانستيم که پاسخ سازمان فداييان خلق ايران (اکثريت) را که جزو مخاطبان بود با شما در ميان نهيم.
نامه های شما، احساس مسئوليت شما را بازتاب می‌دهد و درخواست دموکراتيک شما در امر تحقق اتحاد گسترده نيروهای دموکرات ميهن مان را باز می‌نماياند. نامه دوم شما اما برخلاف نامه اوليه تان متاسفانه با برخی پيش داوری ها همراه است و لحنی متناسب با هدفتان كه همانا تامين اتحاد گسترده نيروهای دموکراتيک در مبارزه عليه حکومت دينی حاکم مي باشد را ندارد. ما با ابراز تأثر و تأسف از پيشداوری های شتاب ورزانه شما كه مى تواند از عدم شناخت نزديك و كافی شما با كوشندگان سياسى در خارج از كشور باشد، مبنای پاسخ خود را زبان و مضمون نامه اول تان قرار می‌دهيم و از نامه دوم تان تنها بر اين نقطه قوت و امتياز آن تأکيد می‌نهيم که احزاب سياسی ديگری از اپوزيسيون را نيز مخاطب قرار داده و برخلاف نامه نخست، آنها را از قلم نينداخته ايد.
فعالان گرامی!
ما هم بر اين نظريم که کشور ما زير حاکميت جمهوری اسلامی اکنون در يک بزنگاه تاريخی سرنوشت‌ساز قرار دارد و بايد بتواند از پيچ تاريخی حساس کنونی بگونه ای بگذرد که هم با استبداد حاکم وداع کند، هم با متوقف کردن چرخه استبداد مانع از جايگزينی نظامی ضد دموکراتيک به جای ديکتاتوری دينی کنونی شود و هم اجازه ندهد که قدرت های خارجی به جای مردم ايران دربارۀ سرنوشت کشورمان تصميم بگيرند. بديهى است که چنين امر خطيری، گردآمدن همه نيروهای دموکرات اپوزيسيون با افق های ديدگاهی متنوع و برنامه های اجتماعی متفاوت را ايجاب می‌‌کند. مسلماً شکل گيری يک بلوک قدرتمند از احزاب سياسی دموکرات و فعالان سياسی آزادی خواه می‌تواند يک کانون اميد جدی برای ميليونها ايرانی باشد که متکی بر تجربه ای سنگين جمهوری اسلامی را نمی‌خواهند و در پی استقرار نظامی هستند که در آن همه ارگان های حکومت و دولت منتخب آنان باشند، خود را در برابر آنان پاسخگو بدانند و قدرت سياسی در کشورمان مشروعيت خود را نه از دين، مکتب و ميراث که تنها از اراده شهروندان در انتخاباتی آزاد و به تناوب کسب کند. ما با شما هم عقيده ايم که در اين آزمون تاريخی، مسئوليت بزرگی بر دوش پيشروان راستين دفاع از حقوق مردم و مدافعان استقرار يك جمهوري دموكراتيك در ايران سنگينی می‌کند و آنها همين امروز و در فردای تاريخی بايد در برابر اين وظيفه سترگ پاسخگو باشند.
شما در پرسش های خود از اپوزيسيون که آنها را نمونه سؤالاتی تکرار شده از سوی آحاد ملت ايران دانسته ايد، عملکرد اپوزيسيون مترقی را به چالش طلبيده ايد. اين حد از تفرقه و ضعف جدی راهکارها در تأمين اتحاد گسترده، البته واقعيتى است انكارناپذير كه همه بر آن اذعان داريم. هر جريان يا فردی که بخواهد اينهمه پراکندگی در اپوزيسيون دموكرات را – که در بخش بخش آنان موارد اشتراک نظر و سياست بسيار بيشتر از اختلافات تاريخی و سياسی آنهاست ولی همچنان فاقد اراده عمل مشترک هستند – توجيه کند فقط و فقط برای ابقاء وضع دردآور کنونی و توجيه انزواطلبی خود است که سخن می‌گويد. اما پايداری جريان های اپوزيسيون طی ۲۷ سال گذشته - عليرغم فشار مرگباری که آنان از سوی استبداد دينی متحمل شده اند- و توانسته اند که با گذر از زير رگبارهای گلوله، توطئه و تفرقه افکنی جمهوری اسلامی همچنان پرچم ايستادگی در برابر آن را برافراشته نگهدارند و کانون اميد مقاومت را حفظ کنند – که امروز توجه شما به آن جلب شده است – بيانگر اهميت سياسی موجوديت همين اپوزيسيون است. شايد بسياری از شما عزيزان امضاء کننده نامه سرگشاده، به لحاظ اقتضای سنی تان از دهه خون و جنايت دهشتناک شصت اطلاع دقيقی نداشته باشيد، اما مفيد است که بدانيد بخش بزرگی از اين اپوزيسيون بازمانده آن دوران سياه هستند که در آن تصميم حکومت بر نابودی کامل و مطلق مخالفان خود بود. ولی با اينهمه باز بايد تکرار کرد که ماندن و ايستادن کفايت نمی‌کند و همه ما را به تحرک و حرکت متحد نياز است. ادامه ايستادگی تاکنونی در برابر حکومت جبار فقه و دين، اتحاد گسترده برای پايان دادن به آن و استقرار يک جمهوريت دموکراتيک در کشور است.
دانشجويان گرامی!
اتحاد را اراده نياز است ولی با اراده گرايی به آن نمی‌توان رسيد. برای مردم دلسوخته و زير جور جمهوری اسلامی، استنتاج از اين حرف درست که چون اتحاد امری ضرور و مفيد است و لذا همه مخالفان حکومت بايد با هم متحد شوند، بسيار ساده و روشن است؛ اما آنکه در کار نقشه و برنامه سياسی برای اتحادهای ممکن و متضمن مقصود است با يک عمل بغرنج و با يک راه گام به گام روبرو است. سازمان ما نيز بمثابه يک سازمان سياسی با سی و پنچ سال تجربه، می‌کوشد تا وسيع ترين اتحاد سياسی در اپوزيسيون جمهوريخواه و دموكرات برای استقرار يک نظام دموکراتيک به جای جمهوری اسلامی شکل بگيرد و در اين کوشش خود، راهکارها را با بردباری و با رعايت اصل تلاش متضمن مقصود پيش می‌برد. برای ما هر اتحاد عمل و هر اتحاد يا ائتلاف سياسی، تنها در وجه مخالفت آن با حکومت سرکوبگر، آزادی‌کش و ضددموکراتيک معنی پيدا نمی‌کند، بلکه همزمان و همراه آن بايد معطوف به تقويت آلترناتيو جمهوريخواه و تحقق دموکراتيسم باشد. ما وفاداری خود به امر اتحاد بين نيروهای جمهوريخواه و دموكرات را در فعاليت سياسی‌مان آنجا نشان می‌دهيم که با هر اقدام و تلاشی که از سوی هر مجموعه دموکراتيک برای متحد و متشکل شدن صورت می‌گيرد همراه می‌شويم و آنرا ياری می‌رسانيم. پاسخ ما به فراخوان شما نيز در چارچوب اين سياست ديرينه ما معنی پيدا می‌کند. ما به عنوان يک سازمان سياسی چپ دموکرات که استقرار يک جمهوری دموکراتيک و سکولار به جای جمهوری اسلامی را در چشم انداز خود قرار داده ايم، می‌کوشيم همه نيروهای سياسی خواهان تحول دموکراتيک در کشور با اين چشم انداز با هم متحد شوند و از نظر ما، با شکل گيری اين اتحادهای سياسی است که زمينه برای اتحاد اين اتحادها در يک بلوک سياسی نيرومند جمهوريخواهان دموکرات و سکولار فراهم می‌آيد.البته اپوزيسيون جمهوريخواه دموکرات و سکولار طی سال های اخير ولو با تاخير در اين مسير گام های ارزنده ای برداشته است ولی هنوز به اقدامات و تلاش های بسيار بيشتری نياز دارد. از نظر ما، ايجاد يک نهاد نيرومند و پايدار هدايتگر برای جمهوريخواهان دموکرات و سکولار که در آن بر زمينه اشتراکات سياسی، تفاوت های برنامه ای و سياسی جريان های متشکله آن امکان زيست و هم زيستی با يکديگر رانيز می‌يابند، دارای اهميت کليدی در گذار ايران از جمهوری اسلامی به يک نظام دموکراتيک است. بر همين اساس، مااکنون صرف انرژی جمهوريخواهان دموکرات و سکولار در امر اتحادها را در هر ميدانی ديگر از جمله اتحادجويی با مشروطه طلبان پادشاهی يا دينی نادرست و حتی به زيان اتحاد وسيع می‌دانيم.
اين سياست اتحادهای ما، اما نه تنها اتحاد عمل های موردی در طيف وسيع اپوزيسيون دموكرات بر سر دفاع از آزادی های سياسی و مخالفت با نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی را نفی نمی‌کند، بلکه بر ضرورت آنها پای نيز می‌فشارد. ما در عين حال همواره بر اهميت گفتگوی سياسی بين همه جريان های سياسی کشور تأکيد ورزيده ايم و همچنان بر آن تأکيد و تصريح داريم. ما اين مهم را برای نهادينه شدن فرهنگ دموکراسی در کشور کاملاً ضروری می‌دانيم. بر اين پايه هم است که ما از برگزاری جلسات تبادل نظر بين احزاب و سازمان های سياسی اپوزيسيون استقبال می‌کنيم و همچنان آماده ايم نقطه نظرات مان در عرصه اتحادها را در هر جمعی بيان كنيم. ما اميدواريم که در چنين جلساتی که از جمله می‌تواند با مشاركت شما جوانان شاداب و پر انرژی تشکيل شود، هر موضوع مربوط به اتحادها مورد بررسی قرار گيرد. شما می‌توانيد روی سازمان ما به عنوان يک سازمان سياسی دلسوز و حساس نسبت به امر تأمين وسيع ترين اتحادهای سياسی در مبارزه عليه جمهوری اسلامی و برای رسيدن به نظامی دموکراتيک در ايران حساب کنيد و مطمئن باشيد که هر تلاش ما در اين راستا در خدمت استقرار يک جمهوری دموکراتيک و سکولار در ايران به جای جمهوری اسلامی خواهد بود. دست تک تک شما را به گرمی می‌فشاريم.

هيئت سياسی – اجرايی سازمان فداييان خلق ايران (اکثريت)
٣٠ آبان ماه ۱۳۸۴