نقطه‌نظرات هيئت سياسى – اجرايى
سازمان فداييان خلق ايران (اکثريت)
پيرامون دستور کار
کنگره هفتم سازمان اتحاد فداييان خلق ايران
رايزنى، ارزيابى، پيشنهاد!
کنگره هفتم رفقاى ما-رفقاى سازمان اتحاد فداييان خلق ايران -به زودى برگزار مى‌شود و اين سازمان، موضوع مرکزى تأمين اتحاد سياسى بين نيروهاى مدافع دموکراسى و استقرار يک جمهورى دموکراتيک و سکولار به جاى جمهورى اسلامى در ايران و نيز امر نيل به اتحاد چپ را در دستور کار کنگره خود قرار داده است. از سازمان ما نيز به عنوان ميهمان براى حضور در اين کنگره و نيز اظهارنظر پيرامون موارد دستور کار دعوت شده است.
در واکنش به اين درخواست، هيئت سياسى – اجرايى سازمان با پاسخ مثبت خود به دعوتنامه رفقاى سازمان اتحاد فداييان خلق ايران، موضوع اظهارنظر پيرامون موارد مرکزى دستور کار کنگره رفقا را در دستور کار نشست بيست و نهم تيرماه خود قرار داد و در پى رايزنى در اين زمينه و ارزيابى از روند هاى امر مطلوب اتحاد و وحدت، تصميم گرفت حاصل مباحث اين نشست خود را به شکل علنى در اختيار شرکت‌کنندگان کنگره سازمان اتحاد فداييان خلق ايران قرار دهد. آنچه در زير مى‌آيد، رئوس مباحث مطروحه در نشست ما مى‌باشد.
آنچه به خود مى‌گوئيم، به رفقا نيز مى‌گوئيم!
همکارى، هم‌گامى، اتحاد عمل، اتحاد سياسى و وحدت برنامه‌اى، پيش از همه به داشتن روحيه براى اتحاد و وحدت وابسته‌اند. برخوردارى از چنين روحيه‌اى، مقدم بر هرگونه سازمان‌يابى است! براى اتحاد، اراده لازم است. ارادۀ معطوف به عمل و اقدام مشترک.
اتحاد، به فعل‌در‌آوردن اشتراکات است و ايجاد فضاى تفاهم براى رفع اختلافات. با فکر ابتدا تعريف اختلافات و آنگاه رفتن پاى اتحاد، نزديکى حاصل نمى شود. چنين فکرى، به درد جداماندن و متفرق‌بودن مى‌خورد. بحث زير چتر اتحاد، شکل گفتگوى سازنده به خود ميگيرد و بحث از جايگاه جداگزينى، معمولاً جنبه پلميک دارد و عموماً بی‌نتيجه مى‌ماند!
اتحاد، براى جنبش است و موفقيت جنبش. اگر خود را براى جنبش دموکراتيک و چپ ميخواهيم و نه جنبش را براى خود، ناگزير از برون‌رفت از خود و بيرون‌‌آمدن از لاک خويشيم. ما را کلان‌نگرى نياز است. با درجا‌زدن در جايگاهى که هستيم، مى‌پوسيم و با قراردادن جايگاه خود در خدمت جنبش، شکفته مى‌شويم و به سهم خود جنبش را شکوفا مى‌کنيم.
اتحاد و وحدت، با سخن براى اتحاد و وحدت آغاز ميشوند اما اگر در حرف بمانند و در تعريف توصيف و تمجيد فوايد آن خلاصه شوند و در عمل معين و گام‌هاى عملى تجلى نيابند، بدترين نوع فرار از اتحاد و وحدت را به نمايش مى‌گذارند. ما در معرض انتخاب‌ها هستيم و انتخاب، عمل را ايجاب مى‌کند!
اتحاد و وحدت، پروژه‌هاى عملى هستند که فزون‌خواهى را بر نمى تابند. امرى يکباره نيستند بلکه ورود به ميدانى هستند با امکانات نوين و موانع جديد که اولى ها را بايد بر گرفت و از دومى ها بايد بگذشت. همه مسير از اول روشن نيست و نمى تواند باشد، بايد در آن گام نهاد و در طول راه مشکلات را دريافت و قفل‌ها را يک به يک گشود.
اتحاد و وحدت، ابزارهاى نيک براى تحقق اهداف مشترکند که بيگمان با خود چالش هاى نوين را به همراه دارند. پيشاپيش و ناگزير به اين بايد آگاه بود که پس از هر اتحادى، مناسبات درون جريان پاى اتحاد، دستخوش تغيير مى‌شود. قرابت هاى جديدى سر بر مى‌آورند، در حالى که فاصله هايى نيز شکل مى‌گيرند. در پى اتحاد، توازن قواهاى موجود در جريان‌هاى وارد جرگه اتحاد، بهم مى‌خورند و اينرا، بايد از اول دريافت. اتحاد، در ذات خود دخالت سياسى است چه در برون از خود و چه در درون خود.
اتحاد سياسى دو سازمان
هدف، تحقق برنامه اجتماعى است و سياست‌گذارى و سياست‌ورزى، در خدمت آن. اتحاد سياسى مقدم بر وحدت در آماج وبرنامه است. کار از اينجا آغاز ميشود.
ما و سازمان اتحاد فداييان خلق ايران، از يک تبار تاريخى هستيم و در سمتگيرى اجتماعى، در يک جهت ره مى‌پوئيم. هم تاريخ و عاطفه مشترک داريم و هم فاصله‌گيری‌هاى دردناک در بخشى از تاريخ‌مان. فاصله‌هايى که، در سالهاى اخير به کم و کمترشدن سير کرده‌اند و اشتراکات نيرومندمان آنها را تحت‌الشعاع خود قرار داده‌اند، بی‌آنکه البته به فراموشى سکرآور و زيانبار دچار شويم که نبايد هم بشويم.
در سالهاى اخير، اتحاد عمل و اتحاد سياسى بسيار نزديک بين سازمان هاى ما شکل گرفته و پيش رفته است. رفقاى سازمان اتحاد فداييان خلق ايران، در چهار کنگره گذشته ما ميهمانان ثابت‌قدم ما بوده‌اند و دريافته‌اند که در چشم ما، نه ميهمان که ميزبان هستند. و اکنون، ما مشتاقانه رهسپار کنگره رفقا هستيم. ميزان الفت ما نسبت به اين رفقا تا آن اندازه است که امکان حضور رفقاى اتحاد فداييان در بخش هاى غير تشکيلاتى نشست هاى ارگان هاى مرکزى خود را به تصويب رسانده ايم. عدم‌اجرا و يا اجراى ناقص اين تصميم اساساً ناشى از مشکلات فنى بوده است و نه عدم‌آمادگى ما در اجراى آن تصميم. در طول اين سالها، دهها اعلاميه مشترک با همديگر صادر کرده‌ايم، بهمراه هم به ملاقات‌هاى سياسى رفته‌ايم و در چندين کارزار سياسى کنار يکديگر بوده‌ايم. به همت مسئولين وقت دو سازمان، سازمان‌يافته‌ترين ارتباط بيرونى ما با اتحاد فداييان بوده است. پاى تدوين پلاتفرم‌هاى مشترک بين دو سازمان با ديگر احزاب سياسى همسو رفته‌ايم. مهمتر از همه، در عمل دريافته‌ايم که با همديگر است که تکميل مى‌شويم و مؤثر تر عمل مى‌کنيم.
اما کارهاى ناکرده‌اى که مى‌توانستند انجام گيرند نيز وجود دارند. هنوز موضع‌گيرى با امضاى دو سازمان نداشته‌ايم. مباحث پراکنده در نشست‌هاى مشترکمان را سازمان نداده‌ايم. هنوز در افزودن امکاناتمان براى آفرينش کيفيت‌هاى نوين و احتراز از اتلاف انرژى در شرايط دشوار مهاجرت، مردد هستيم. قادر به غلبه بر همه عواطف منفى گذشته نيستيم و از بروز گاهگاهى پديده‌هاى منفى در يکديگر دچار کابوس‌هاى تلخ گذشته مى‌شويم. زادروز مشترک خود را به اشتراک جشن نمى گيريم و براى يادبودها، دو مراسم برقرار مى‌کنيم.
دو سازمان ما اکنون مى‌توانند با اتکاء بر اشتراکات در سياست‌ها و مواضع کليدى شان، وارديک فاز جديد در اتحاد سياسى خود شوند. پيشنهاد ما به کنگره اتحاد فداييان خلق ايران
اتخاذ تصميم پيرامون تشکيل يک کميته يا ارگان مشترک سياسى براى انجام اقدامات سياسى مشترک چه در شکل موضع‌گيری‌هاى سياسى و شرکت در کارزارهاى سياسى و چه در نمايندگى اين دو سازمان در مناسبات اتحادهاى سياسى با جريان‌هاى ايران و نهادهاى بين‌المللى است.
موضوع، البته ساختن يکباره چنين ارگانى نيست. مى‌توان گام به گام پيش رفت، آيين نامه آنرا با خردورزى مشترک تدوين کرد و آهنگ حرکت را در هماهنگى با هم و رعايت استقلال هم در روند حرکت مشترک، تنظيم نمود. اما، تصميم‌گيرى و اعلام تصميم در اين زمينه، نياز لحظه و شرط وفادار ماندن ما به روند تاکنون پيش‌رفته اتحاد سياسى بين دو سازمان است.
در راستاى وحدت چپ
وحدت بين فداييانى که خود را چپ دموکرات مى‌دانند و دموکراتيسم چپ را براى ايران پى مى‌گيرند، اساسا در خدمت و براى رسيدن به وحدت چپ و يا اتحاد چپ است. تأمين وحدت بين بخش‌هاى تقسيم‌شده جنبش فدايى که سمتگيرى مشترکى دارند و تحول دموکراتيک کمابيش مشابهى را پشت سر گذاشته‌اند، مسلماً نقش ارزنده و مثبتى در جنبش چپ و دموکراتيک ايران خواهد داشت و تأثير سازنده‌اى بر پايگاه اجتماعى جنبش فدايى خواهد گذاشت. اما هدف اصلى ما از وحدت، نه برگشت به فدايی‌گرى، که به نوبه خود ايجاد ثقلى در خدمت اتحاد چپ است.
لازمه امر وحدت، اشتراکات بنيادى و عمومى در آماج و برنامه اجتماعى است. هم از اينرو، سازماندهى براى رسيدن به آماج و ديدگاه برنامه‌اى مشترک، وظيفه مقدم در روند وحدت تلقى مى‌شود. سازمان ما، تحقق اتحاد چپ دموکرات را در کنگره نهم خود تصويب کرده و تلاش در اين راستا را وظيفه ارگان‌هاى منتخب خود قرار داده است. در سازمان ما، يافتن زبان مشترک در ديدگاهها و برنامه با سازمان اتحاد فداييان خلق در زمرۀ اولويت‌ها است. اين تمايل در سازمان اتحاد فداييان نيز به چشم مى‌خورد. بر آن مصوبه و اين تمايل بايد تکيه کرد و وارد تصميمات عملى و مشترک در اين زمينه شد.
تصميم‌گيرى بر سر تشکيل يک کميسيون مشترک در موضوع تدوين آماج و ديدگاههاى برنامه‌اى، پيشنهاد دوم ما به کنگره سازمان اتحاد فداييان خلق ايران است.
اين کميسيون هم وظيفه سازماندهى مباحث در سطح دو سازمان و جنبش چپ را بر عهده خواهد داشت و هم جمع‌بندى مباحث بمنظور تدوين پيش‌نويس اشتراکات در آماج و برنامه را. هدف اينست که دو کنگره بعدتر هر دو سازمان بررسى و تصميم‌گيرى پيرامون نتايج اين روند را در دستور کار مرکزى خود قرار دهند.
اين پيشنهاد اما با پيشنهاد تکميلى ديگر ما مبنى بر تأمين فعاليت‌هاى مشترک ارگان‌هاى متناظر دو سازمان با همديگر، همراه است. فعاليت‌هاى ما در عرصه‌هاى کارگرى و زحمتکشان، زنان، اقوام و مليت‌ها، دانشجويان، روشنفکران و مناسبات بين المللى مى‌توانند در پيوندتنگاتنگ با هم قرار گيرند. ايجاد و تحکيم پيوندها بين واحدهاى سازمانى دو سازمان در کشورهاى مختلف نيز، براى شکل‌دهى به عواطف مشترک که لازمه بسترسازى براى هدف وحدت ارگانيک در آينده است، مى‌توانند در دستور کار ارگان‌هاى مرکزى دو سازمان قرار بگيرند.
ما و سازمان اتحاد فداييان خلق ايران، بخشى از جنبش چپ دموکرات هستيم که نظرى مشترک در رسيدن به يک اتحاد چپ دموکراتيک در ايران و متشکل‌شدن طيف گسترده‌اى از تشکل‌ها و منفردين چپ با همديگر داريم. هريک از اين دو سازمان در همين راستا گام بر ميدارند، اما قرار گرفتن ايندو در روند وحدت، خود انگيزه و مشوقى خواهد شد براى نزديکترشدن نيروى چپ دموکرات ايران بهمديگر، که مى‌دانيم بدون ايجاد ثقل و تشکل چپ، هم جنبش دموکراتيک ايران از کاميابى فاصله خواهد داشت و هم در ميدان مبارزه اجتماعى، نيروى زحمت و کار لگدمال سرمايه و قدرت خواهد شد.
* * *
هرگام پيروزمندانه کنگره سازمان اتحاد فداييان خلق ايران در راه تأمين اتحاد سياسى بين جمهوری‌خواهان دموکرات و سکولار و در خدمت تحقق اتحاد چپ، براى ما گامى است که خود برداشته‌ايم.
هيئت سياسى – اجرايى سازمان فداييان خلق ايران (اکثريت)
سی‌ام تيرماه ١٣٨٥