اعلاميه هيئت سياسی-اجرائی
سازمان فداييان خلق ايران (اکثريت)
پيرامون کارزار
گسترده براى آزادى زندانيان سياسى
اين همگامى کامياب را، تداوم نياز است!
سه روز گذشته – ٢٣ تا ٢٥ تيرماه ١٣٨٥ – کارزار پردامنه‌اى در اعتراض به سياست‌هاى سرکوب‌گرانه جمهورى اسلامى و با خواست آزادى زندانيان سياسى، عقيدتى و مدنى برپا بود. هزاران نفر در اين کارزار شرکت جستند و آنرا با اعتصاب غذا، گردهمايى، سخنرانى، امضاء طومار و پوشش‌دهى خبرى همراهى کردند.
در درونمرز، چندين تشکل سياسى دموکراتيک، ده‌ها تشکل مدنى و صنفى، و بسيارى از شخصيت‌هاى دموکرات سرشناس کشور و گروه کثيرى از آزادی‌خواهان و فعالان سياسى، با پذيرش انواع خطرها، فشارها و محروميت‌ها از سوى حکومت سرکوب‌گر، فراخوان براى کارزار سه روزه را به گرمى استقبال رفته و همگامى و همبستگى تحسين‌برانگيزى را در مبارزه براى آزادى و دموکراسى به نمايش گذاشتند.
در برونمرز نيز، بيش از ده کشور اروپايى، چندين شهر در آمريکا، کانادا و استراليا، شاهد تحصن‌ها، راهپيمايی‌ها، اعتصاب غذا، مصاحبه‌هاى مطبوعاتى و راديو تلويزيونى، تحويل نامه به نهادهاى بين‌المللى و دريافت ده‌ها پيام از احزاب و نهادهاى مدافع حقوق بشر بودند.
اين کارزار گسترده که مى‌توانست ابعاد بيشترى به خود بگيرد و طنين باز هم فزونترى بيابد اگر که از يک‌سو با سعه صدر بيشترى در جريان سازماندهى همراه مى‌شد و از سوى ديگر با ترديدها و انفعال‌هاى بخشى از اپوزيسيون نسبت به اين حرکت عمومى مواجه نمى‌گرديد، اما در همان حد برگزارشده نيز همگامى و اتحاد عمل اميدبخش در ميان آزادی‌خواهان را به نمايش گذاشت. در اين کارزار، چشم‌گيرترين موضوع، همگامى فعالان سياسى آزادی‌خواه و دموکرات داخل کشور و بخشى از اپوزيسيون دموکرات خارج کشور با همديگر بود.
اين نخستين‌بار بود که اين دو بخش از اپوزيسيون دموکرات جمهورى اسلامى موفق شدند اقدام سياسى مشترک و همزمان در چنين گستره‌اى را سامان دهند و هم‌پيوندى ذاتى خود را شکل داده و متجلى کنند. اين کارزار مشترک، به برخى ترديدهاى نابجا در ميان بخش‌هايى از اپوزيسيون در زمينه همگامى داخل و خارج، نقطه پايان نهاد و راه را براى اشتراک‌عمل‌هاى بعدى و مسلماً فراتر و بيشتر گشود.
با اين ابتکار، اپوزيسيون دموکرات با پشت‌سرنهادن بخش ديگرى از قيد و بندهاى ناشى از نقشه‌هاى تفرقه‌افکنانه حکومت، از يک پيچ ديگر در راه اتحاد گسترده دموکراتيک گذر کرد. مهمترين و مرکزی‌ترين دست‌آورد اين کارزار در همين همگامى اپوزيسيون درونمرز و برونمرز بود، بی‌آنکه اهميت ديگر دست‌آوردهاى اين کارزار ناديده گرفته شوند.
در اين حرکت مشترک، آزادی‌خواهان مبارز همديگر را در عمل بازيافتند و در جريان کار مشترک، هم‌پيوندی‌هاى خود را استحکام بخشيدند. اين کارزار، چهره سرکوب‌گران حاکم را براى افکار عمومى جهان، در مقياس وسيع‌ترى به نمايش گذاشت. اين کارزار، با انگشت‌گذاشتن نمادين بر چند زندانى سياسى سرشناس متعلق به بخش‌هاى کارگرى، دانشجويى و روشنفکرى کشور_ که البته همانگونه که در فراخوان سازمان ما تاکيد شده بود ميتوانست دامنه بيشترى نيز بيابد _و با تأکيد بر زندانيان حرکات اعتراضى زنان، آذربايجانی‌ها به نشانه نمادى از ديگر مليت‌هاى محروم کشور، ضرورت پيوند‌يابى مبارزات مؤلفه‌هاى اجتماعى گوناگون با يکديگر را، در عملى مشترک تجلى داد.
اين کارزار، كه ايده اوليه آن از آقاى گنجى بود اما بی‌آنکه در انحصار تشکل و يا حزب و سازمان سياسى مشخص و يا اين يا آن آزادی‌خواه سرشناس باشد، توسط همه آنانى سازماندهى شد و پيش رفت که بر امر برقرارى آزادی‌هاى سياسى و رعايت حقوق بشر و استقرار دموکراسى در کشور تأکيد دارند، حاکميت جمهورى اسلامى را آزادی‌ستيز، ناقض حقوق بشر و ضد دموکرات مى‌دانند و خواهان جايگزينى يک جمهورى دموکراتيک و سکولار به جاى آن هستند.
اکنون در پايان اين همگامى کامياب که عينيت و تحقق عملى اتحاد عمل در چارچوب دموکراسى را نشان داد، بايد نقش همه آنانی‌را که در اين کارزار شرکت کرده و يا از آن پشتيبانى به عمل آوردند، ستود و ارج نهاد و در همان‌حال خاطرنشان نمود که اين همگامى، به تداوم نياز دارد. بايد گفت و تکرار کرد که ضرورت استقرار دموکراسى در ايران بسيج نيروى وسيع دموکراسى است و چنين بسيجى، تنها در ميدان عمل و به اتکاى مايه‌گذارى عملى ميسر خواهد بود. با گام‌هاى مشترک و مشخص است که ميتوان راه دراز و ناهموار نيل به دموکراسى در ايران را هموار و کوتاه کرد.
ما به سهم خود اين کارزار ٣ روزه را يک کاميابى سياسى براى اپوزيسيون دموکرات تلقى مى‌کنيم و با درود به هر همراه اين کارزار، از همه دموکرات‌ها و آزادی‌خواهان دعوت مى‌کنيم که به ادامه و گسترش چنين کارزارهايى برخيزند. تداوم کارزار براى آزادى زندانيان سياسى و مبارزه عليه نقض خشن و هرروزه حقوق بشر در کشور توسط سرکوب‌گران جمهورى اسلامى، به حضور همه آزادی‌خواهان در ميدان عمل‌هاى مشترک نياز دارد.
يار و ياور همديگر باشيم و اين کارزار را حلقه نخست در زنجيره‌اى ممتد از اقدامات مشترک تلقى کنيم.
هيئت سياسى – اجرايى سازمان فداييان خلق ايران (اکثريت)
٢٦ تيرماه ١٣٨٥