اطلاعيه گروه کار زنان سازمان فداييان خلق ايران (اکثريت)
درحمایت از تجمع مسالمت آمیز زنان در اعتراض به قوانین زن ستیز
حقوق برابر در "زندگی، آزادی و امنیت شخصی" برای همه
٢٢ خرداد ١٣٨٥ زنان ايرانی بار دیگر با تجمع مسالمت آمیز خود در میدان هفت تیر خواهان لغو قوانین زن ستیز از کلیه قوانین منجمله قوانین مدنی و جزایی می شوند.
قانون مدنی و جزایی و به تبعیت آن هزاران تبصره، بخشنامه و آیین نامه ای که در رابطه با زنان در ایران به اجرا در می آیند نه تنها ابتدایی ترین حقوق انسانی زنان را تامین نمی کنند، که همواره در جهت ترویج خشونت علیه زنان توسط افراد حقیقی و حقوقی و نهادهای مختلف جامعه عمل کرده اند. اجرای این قوانین از نخستين آنها که 27 سال پیش تصويب شد تاکنون که تعداد کثيری را شامل می‌شود، حاصلی جز افزايش ناامنی زنان در خانه، محيط کار و اجتماع، آزار و مزاحمت‌های کلامی که در موارد بسيار به تعرض و تجاوزهای جسمی و جنسی منجر شده و می‌شود، نداشته است. رواج فرهنگ ضعيف شمردن زن، ویژه دانستن زن و به طور کلی ترويچ فرهنگ به انزوا کشاندن و حذف زنان و اقداماتی در اين راستاها، با استفاده و الهام از چنين قوانينی صورت می‌پذيرد. مصاديق حذف زنان در جامعه ما پرشمارند. از حضور در ورزشگاه ها گرفته تا حذف از مقام های مدیریتی دولتی، وزارت، ریاست جمهوری- از حذف عکس آنها از روی جلد مجلات گرفته تا حذف اخبار مربوط به خواست های زنان، تا به آتش کشیدن انتشارات زنان، نابودی مدارک مربوط به زنان ....
در تاریخ بشر این اولین بار نیست که حکومت های خودکامه برای ادامه حیات خود متوسل به دین و مذهب می شوند و با تفسیری سرکوبگرانه از دین و مذهب، سعی در مقدس جلوه دادن قوانین ناعادلانه- نابرابر خود می کنند. در عین حال این اولین باری هم نیست که انسان های عدالت خواه و آزاده برای به‌دست آوردن حق انسانی و برابر خود اعتراض می کنند. زنان ایرانی نیز از این مبارزه برکنار نیستند. مبارزه دائم زنان از اين حد که دیکتاتورهای کوچک خانواده، کوچه، محل کار و ... آنها را به عنوان انسان برابر حقوق به رسمیت بشناسند تا مبارزه مداومشان برای اینکه حکومت های دیکتاتوری مردسالار نیز در قوانین خود که در بسیاری از موارد با "حکم حکومتی" به تصویب می‌رسند، وادار به برابر دانستن حقوق زنان و مردان و اجرای حقوق "انسان ها" شوند، جريان دارد. اين مبارزه در کشور ما نیز در گسترده‌ترين ابعاد تداوم دارد و تجمع روز دوشنبه ٢٢ خرداد ١٣٨٥ تجلی ديگری از اين مبارزه فزاينده است که قطعا با درس‌گيری از نقاط ضعف و قوت حرکت‌های پيشين صورت می‌گيرد.
ما با اعلام حمایت از ابتکار فراخوان اين تجمع، در کنار شما، به عنوان جزئی از جمع بزرگ کوشندگان مبارزه زنان وطنمان برای لغو قوانین زن ستیز، به امید فرارسیدن روزی هستيم که دیکتاتورهای کوچک و بزرگ جای خود را به آزادی خواهان و برابر طلبان بدهند.
چه کسی می خواهد من و تو ما نشویم؟ خانه‌اش نه، ولی ... بنیاد افکار پوسيده‌اش ... ويران باد!
گروه کار زنان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
١٨ خرداد ١٣٨٥
9 ژوئن 2006