فداییان خلق!
به شما درود می فرستیم و به نمایندگی از سوی اعضای سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) فرا رسیدن سی و هفتمین سالگرد بنيان گذاری جنبش فدائی را به یکایک شما شادباش می گوییم.
در سال‌گشت 19 بهمن یاد رنج و رزم صدها و هزاران فدایی خلق در دوران طولانی حیات جنبشمان را ارج می نهیم و به همه رفقائی که در سالیان دراز با مایه گذاشتن از جان و جوانی خود در این راه پرسنگلاخ طی طریق کرده اند، احترام می گذاریم و در برابر آنان سر تعظیم فرو می آوریم.
19 بهمن پیش و بیش از هر چیز یک نماد است، نماد وحدت گروه های مختلف و رادیکال چپ و زایش جنبشی پوینده در راه سوسیالیستم در بطن خفقان رژيم سلطنتی. هم از این روست که گر چه وحدت گروه های بنیانگذار و تشکیل "چریک های فدایی خلق" در بهار سال 1350 جامه عمل پوشید، 19 بهمن به عنوان روز بنیانگذاری جنبش فدایی، به تاریخ معاصر کشور ما راه یافته است و به این عنوان همواره و هر ساله از سوی فداییان خلق در هر جا و تحت هر شرایطی بزرگ داشته می شود.
سالها و دهه ها از 19 بهمن می گذرد. در گذر این ایام بسیار چیزها در میهن و جهان ما تغییر یافته است. ما نیز تغییر کرده ایم. جنبش ما دیگر آن جوانه نورسته نیست، بلکه بيش از سه دهه و نيم از عمر آن ميگذرد. دهه های پربار و پرثمر.
ما فداییان خلق در درازای این همه سال ها از انحراف و اشتباهاتی مبرا نبوده ایم. اما ادعای ما این است که نیروهای جنبش فدایی از گذر این سال ها و دهه ها و از خطاهای خود بسیار آموخته اند و آن ها را در عمل بکار بسته اند.
اما دگرگونی ها، خطاها و درسآموزی ها در یک چیز خللی وارد نیاورده است، در باور ما به سرانجامی عادلانه برای جامعه بشری و در تلاش بیدریغ ما برای برپایی جامعه ای که حرف اول و آخر را در آن دمکراسی و عدالت اجتماعی می زند.
جنبش ما در دورانی از حیات خود خواسته و ناخواسته، خودآگاه و ناخودآگاه به برخی از ارزشهای انسانی و عادلانه چون آزادی و دمکراسی کم بها داده است. از این رو است که ما امروزه در نگاه خود جای برجسته ای را برای آزادی، حقوق بشر و دمکراسی قائل هستيم و عميقا اعتقاد داريم که آزادی با عدالت اجتماعی، دمکراسی با سوسياليسم پيوند عميقی دارند و از هم تفکيک ناپذيرند. به نظر ما همه انسان ها از خرد برخوردارند و خردمندی و آزادی دو جز بهم پيوسته اند و سلب آزادی از فرد به معنی نفی خردورزی آن است. اما آزادی بدون عدالت اجتماعی به شکل گيری جامعه ای منجر ميشود که در آن تنها اقليتی از جامعه از آزادی بهره ميگيرند و بقيه در قيد تامين حداقل معاش ميمانند. از نگاه ما سوسياليسم بدون دمکراسی به توتاليتاريسم می انجامد و دمکراسی بدون سوسياليسم به تداوم حيات نظام استثماری سرمايه داری منجر ميگردد. ما عميقا به سوسياليسم دمکراتيک باور داريم.
دوستان عزيز!
سالگرد 19 بهمن همزمان با سالگرد انقلاب بهمن است. انقلاب بهمن سال 1357 به عمر نظام سلطنت پهلوی نقطه پایان گذاشت و جای آن را نظام جمهوری اسلامی گرفت. اما در اين دگرگونی نه آزادی در کشور ما تامين گرديد، نه دمکراسی استقرار پيدا کرد و و نه اکثريت مردم ما به رفاه نسبی دست يافت. آنچه نصيب مردم ما شد همانا داغ و درفش، فقر و فلاکت بود.
از سوی دیگر رشد بیش از صد در صدی جمعیت در 30 سال گذشته، توسعه نیافتگی، استیلای سرمایه داری لگام‌گسیخته تجاری و دلالی بر شئونات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور، رشد بی سابقه رانت خواری و فساد، بی برنامگی و برنامه های مخرب اقتصادی حکومت و حیف و میل سرمایه ها و دارایی های کشور منجر به افزايش نرخ بالای بیکاری، گسترش فقر، تورم روزافزون و تعميق شکاف های اجتماعی و طبقاتی در جامعه گرديده است. از جمله نشانه های این وضعیت نامطلوب فحشا، کودکان خیابانی و کارتونخوابی است.
جمهوری اسلامی که با شعار دفاع از مستضعفین و برچیدن حلبی آبادها قدرت را در دست گرفت، بانی جامعه ای گرديد که در يک قطب آن فقر و بيکاری در ابعاد عظيمی انباشته شده و در قطب ديگر ثروت های بيکران در دست اقليتی غارتگر متمرکز شده است.
ياران گرامی!
در طی دو دهه اخير نظام سرمایه داری پس از فروپاشی اتحاد شوروی و کشورهای هم پيمان آن، بر جهان مسلط شده است. پیآمد سلطه جهانی سرمایه داری افزایش شکاف میان کشورهای فقیر و غنی، میان اقشار مختلف اجتماعی حتی در کشورهای سرمایهداری پيشرفته است. روند پس گرفتن امتیازات اجتماعی که طبقات و اقشار زحمتکش در طی دهه ها مبارزه اجتماعی در کشورهای سرمایهداری پيشرفته به دست آورده بودند، کماکان ادامه دارد.
پيامدهای تسلط سرمایه داری زمينه را برای رشد جنبش های اجتماعی عدالت خواهانه و نيرو گرفتن چپ فراهم آورده است. به حکومت رسیدن نیروهای چپ در بیشتر کشورهای آمریکای جنوبی و نیز چرخش به چپ در تعدادی از کشورهای اروپایی نشانه بارز اين امر است.
در کشور ما نیز بجهت گسترش فقر، بيکاری، تعميق شکاف طبقاتی و رشد ناهنجاری های اجتماعی، گرایش به اندیشه های چپ در حال رشد است. هم اکنون گرايش چپ در دانشگاه های کشور به يک نيروی جدی تبديل شده و با سيمای چپ و با شعار آزادی و برابری برآمد کرده است. چپ نيروئی پويا و ماندگار در جامعه ما است و با سرکوب ارگان های امنيتی از صحنه سياسی کشور حذف نخواهد شد. جمهوری اسلامی در دهه 60 صدها تن از نيروهای چپ را به جوخه های اعدام سپرد و هزاران تن از آنان را وادار به مهاجرت کرد، اما قادر نشد ريشه چپ را از جامعه ما بکند. امروز ما شاهد سربرآوردن نسل جديدی از چپ هستيم. دستگيری گسترده دانشجويان چپ توسط ارگان های امنيتی جمهوری اسلامی هم به ريشه کن شدن چپ در جامعه ما منجر نخواهد گشت.
ياران عزيز!
امروز چپ ايران از تجربه گران‌بار چندين دهه فعاليت در صحنه سياسی کشور و تجربه جهانی چپ برخوردار است. ضرورت دارد که آن تجربيات به کار گرفته شود، نگرش های حاکم بر چپ در سطح ملی و جهانی مورد نقد قرار گيرد و برپايه آن، نگرش ها و برنامه چپ سوسياليستی تدوين گردد. سازمان ما در دهه گذشته گام هايی در اين جهت برداشته است و کنگره دهم در ادامه اين اقدامات با آگاهی بر اين ضرورت، کميسيونی را انتخاب و وظيفه تدقيق نگرش های چپ و تدوين برنامه را به آن سپرد.
کميسيون با اين نگاه فعاليت خود را آغاز کرده است که کار سترگ تدوين نگرش ها و برنامه چپ دمکرات نه وظيفه يک سازمان، بلکه کار مشترک نيروهائی است که بر پيوند تنگاتنگ بين دمکراسی و سوسياليسم باور دارند.
رفقای گرامی!
کنگره دهم سازمان ما بر ضرورت تشکيل حزب چپ فراگیر، دمکرات و مدرن پای فشرد و از ارگان های سازمانی خواست که در راه تحقق آن گام بردارند. ما برآنيم تا همراه با تدوين نگرش ها و برنامه چپ سوسياليستی، لازم است گام های عملی برای همکاری و سرانجام وحدت نيروهائی که به دمکراسی و سوسياليسم اعتقاد دارند، برداشت و برای تحقق آن برنامه ريزی کرد. به نظر ما لازمه تشکيل حزب چپ فراگير، دمکرات و مدرن پيوند بين نيروهای چپ معتقد به دمکراسی و سوسياليسم در داخل و خارج از کشور و پيوند بين نسل جديد چپ با نسل های قبلی چپ است. اميدواريم تلاش ها برای وحدت چپ سوسياليسی و سرانجام تشکيل حزب چپ به ثمر نشيند و چپ دمکرات بتواند در صحنه سياسی کشور و در دفاع از منافع کارگران و مزد بگيران نقش شايسته ايفا کند.
هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
17 بهمن 1386