با توجه به اهميت موضوع و پيآمدهای سرنوشت‌ساز تصميم‌گيری پيرامون بسته پيشنهادی برای کشور، منطقی آن است که موضوع در مدت زمانی معين ابتدا به نظرخواهی در رسانه‌ها و سپس همه‌پرسی در سطح کشور گذاشته شود تا سرنوشت کشور به دست گروه اندکی رقم نخورد. مراجعه به آرای مردم يکی از راههای برون رفت از بحران هسته‌ای است و می‌تواند کشور ما را از تحريمهای بين‌المللی و خطر حمله نظامی نجات دهد.
محافل سياسی جهان و ايران در انتظار اعلام پاسخ جمهوری اسلامی به بسته پيشنهادی هستند که مدتی پيش خاوير سولانا از جانب گروه کشورهای 1+5 به مقامات تهران ارائه داد. تا کنون جمهوری اسلامی تنها به اظهار نظر کلی اکتفا کرده و پاسخ مشخص به بسته پيشنهادی نداده است. در شرايطی که تهديدات محافل جنگ افروز در واشنگتن، تل آويو و تهران در حال افزايش است، نيروهای صلح طلب نگرانند که جمهوری اسلامی چه با پاسخ منفی و چه با وقت کشی زمينه را برای حدت يافتن بحران هسته ای فراهم کند.
در رابطه با بسته پيشنهادی، اين بار در تهران در بين برخی محافل سياسی برخورد متفاوتی از سياست جمهوری اسلامی مشاهده می شود. برخوردی که با وجود تحميل سانسور سنگين بر رسانه ها و محروم کردن فعالين سياسی و کارشناسان از اظهار نظر پيرامون پروژه هسته ای، در مطبوعات و سايتها بازتاب يافته است. اين برخورد بر پذيرش کليت بسته با اصلاح برخی مواد آن پای می فشارد. در عين حال نظرسنجی ها نشان می دهد که اکثريت مردم کشور ما خواستار برخورد مثبت با بسته پيشنهادی بوده و مخالف سياست سکوت و برخورد منفی با آن هستند.
سازمان ما ضمن تاکيد بر حق کشور ما برای برخورداری از تکنولوژی هسته ای، شرايط کنونی را حساس ارزيابی کرده و در همين ارتباط طی اعلاميه ای حساسيت مقطع فعلی را خاطر نشان کرده و اعلام نمود: "بحران هسته ای در مقطع زمانی سرنوشت سازی قرار گرفته است. مقطعی از فرصتها و تهدیدها. ارائه بسته پيشنهادی از جانب گروه کشورهای 1+5 زمینه را برای آن که بتوان از فرصتهای این مقطع بهره جست و تهدیدها را دفع کرد، فراهم آورده است. لازم است که تصميم گيرندگان نهائی پرونده اتمی ایران این لحظه تاریخی و این واقعیت را که بن بست موجود در این پرونده با تداوم سیاست فعلی گشوده نخواهد شد، تشخیص دهند و بر نقش و مسئولیت خود که می توانند این وضع را یا به خروج از بن بست و یا به موقعیتهائی بس دشوارتر رهنمون شوند، واقف باشند."
به نظر ما در چنين مقطع حساسی، سياست سکوت و يا پاسخ منفی به بسته پيشنهادی، زمينه را برای تشديد تحريمهای بين المللی، صدور قطعنامه چهارم شورای امنيت عليه ايران و تهديدهای نظامی فراهم خواهد آورد. ما بر اين باوريم که منافع ملی ما در پذيرش بسته پيشنهادی گروه کشورهای 1+5 به عنوان مبنای مذاکره دو طرف است.
جمهوری اسلامی در چند سال اخير با بهره گيری از صدا و سيما و ساير رسانه های حکومتی کوشيده است که پروژه هسته ای را به عنوان پروژه ملی قلمداد کرده و اين تلقی را دامن زند که مردم ايران از پروژه هسته ای دفاع می کنند. قاعدتا مردم در مورد سرنوشت پروژه ملی تصمیم می گيرند.
اکنون زمان آن رسيده است که مجلس به جای اينکه در جلسه غيرعلنی خود روی بسته پيشنهادی به گفتگو به نشيند و خامنه ای و شورای عالی امنيت دور از چشمان مردم و در اتاقهای در بسته در مورد پروژه هسته ای تصميم بگيرند، بگذارند کارشناسان آزادانه در باره محتوی بسته پيشهادی اظهار نظر کرده و مردم از طريق همه پرسی رای نهائی خود را در باره آن اعلام کنند.
با توجه به اهميت موضوع و پيآمدهای سرنوشت ساز تصميم گيری پيرامون بسته پيشنهادی برای کشور، منطقی آن است که موضوع در مدت زمانی معين ابتدا به نظرخواهی در رسانه ها و سپس همه پرسی در سطح کشور گذاشته شود تا سرنوشت کشور به دست گروه اندکی رقم نخورد. مراجعه به آرای مردم يکی از راههای برون رفت از بحران هسته ای است و می تواند کشور ما را از تحريمهای بين المللی و خطر حمله نظامی نجات دهد.
ضرورت دارد که جمهوری اسلامی برای حل بحران هسته ای به مردم مراجعه کند و نظر و رای آنها را مبنای برخورد خود نسبت به بسته پيشنهادی گروه کشورهای 1+5 قرار دهد. ما از سازمانها و فعالين سياسی در داخل و خارج از کشور می خواهيم که از اين خواست پشتيبانی کرده و در فراروياندن آن به يک خواست عمومی مشارکت کنند.
هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
10 تير ماه 1387 (30 ژوئن 2008)