اعلاميه مشترک چهار حزب و سازمان سياسی

در دفاع از خواسته های عادلانه کارگران و برای رهائی کارگران زندانی بکوشيم


ايرانيان آزاده!
بيش از يکماه از بازداشت غير قانونی منصور اسانلو، رئيس هيات مديره «سنديکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه»، در سلول انفرادی «زندان اوين» می گذرد، دستگاه های امنيتی و قضائی رژيم جمهوری اسلامی او را، که از بيماری قلبی و چشم رنج می برد، زير فشار های سخت قرار داده اند تا طبق معمول، مقاصد خويش را در مورد «پرونده» سازی و «اعتراف» گيری به انجام رسانند. دو ماه پيش از اين نيز، دادگستری رژيم ۵ تن از فعالان کارگری و سنديکائی را، به جرم «تلاش برای برگزاری مراسم اول ماه مه» در سال گذشته در شهر سقز (در کردستان) به حبسهای ٢ تا ۵ سال و تبعيد محکوم کرد. با روی کار آمدن دولت احمدی نژاد، که با ماجراجوئيهای بيشتر روياروئی آشکار با جامعه جهانی را دنبال می کند، سرکوب و اختناق در داخل دامنه و شدت افزونتری يافته است که دستگيری و حبس فعالان کارگری نيز از نشانه های بارز آنست.
کارگران و زحمتکشان ايران که تحت حاکميت رژيم اسلامی به بی حقوقی کامل محکوم شده اند، درواقع، برای حق حيات و کار خويش مبارزه می کنند. برخورداری از تشکلهای آزاد و مستقل صنفی و اجتماعی، در حقيقت ابتدائی ترين حقوق و مطالبات مشترکشان را ميسر می سازد. کارگران شرکت واحد تهران با درک اين حقيقت و به رغم موانع بسيار، از يکسال پيش تلاشهای شجاعانه ای را به منظور ايجاد سنديکای خود، به شيوه ای دمکراتيک، پی گرفته اند. جمهوری اسلامی، برخلاف تعهدات بين المللی خود، و ازجمله مقاوله نامه های "سازمان بين المللی کار" که آزادی تشکلهای صنفی را مقرر می دارد، نه تنها از به رسميت شناختن سنديکای کارگران شرکت واحد امتناع کرده بلکه به انواع اقدامات سرکوبگرانه برای جلوگيری از پا گرفتن آن دست زده است.
سازماندهی تهاجم به دفتر موقت سنديکا از سوی ارگانهای امنيتی و گردانندگان "خانه کارگر" رژيم، در ارديبهشت ماه گذشته، و ضرب و شتم رهبران و تخريب و تاراج اموال و اسناد سنديکا، اخراج فعالان سنديکايی و بازداشتهای مکرر اعضای هيئت مديره سنديکا، از جمله آنها بوده است. اعتصاب بزرگ کارگران شرکت واحد در چهارم دی ماه، مسئولان حکومتی را ناگزير به برخی عقب نشنينها و آزادی گروهی از بازداشت شدگان کرد، اما منصور اسانلو همچنان در زير فشار و بازجويی در زندان "اوين" قرار داشته و " پرونده"های آزادشدگان نيز کماکان مفتوح مانده است.
کارگران مبارز شرکت واحد طی تظاهرات ديگری که در روزهای ١۷ و ٢٣ دی انجام داده اند، با نصب عکس اسانلو بر روی شيشه ها و روشن کردن چراغ اتوبوسها، و يا با سر دادن شعارهايی چون "اسانلو آزاد بايد گردد" و "سنديکای مستقل احياء بايد گردد"، به دفاع از موجوديت و رهبری منتخب تشکل صنفی خود برخاسته اند. در همين حال، تعداد کثيری از شخصيتها، نهادها و کانونهای فرهنگی و مدنی، اتحاديه های کارگری، سازمانها و احزاب سياسی در داخل و خارج کشور، با صدور بيانيه و اطلاعيه و يا با ارسال نامه به مسئولان حکومتي، از خواستهای کارگران شرکت واحد پشتيبانی کرده و خواستار آزادی اسانلو و ديگر کارگران زندانی شده اند.
اين حمايتها، قطعاً، در تقويت روحيه کارگران در دفاع از دستاوردها و حقوق اوليه شان و همچنين، در وادار کردن مقامات حکومتی به پاره ای عقب نشنينيها در اين زمينه بی تأثير نبوده است. اما از سوئی خطردستگيری، زندان و شکنجه، کارگران را تهديد می کند و از سوی ديگر سلامتی جان دستگير شدگان در معرض خطر جدی قرار دارد. از اين رو، تلاش برای تداوم و گسترش پيکار همگانی جهت رهايی آنان ضرورتی عاجل می يابد.
ما، ضمن حمايت ازاعتصاب "سنديکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه" از خواستهای عادلانه آنان، بويژه حق مسلم آنها در برخورداری از تشکل آزاد و مستقل و شناسايی عملی اين حق برای همه کارگران و ديگر اقشار صنفی و اجتماعي، خواستار آزادی فوری و بدون قيد و شرط رئيس هيات مديره و فعالان اين سنديکا، و لغو محکوميتهای صادره برای پنج تن از فعالان کارگری سقز و آزادی هرچه سريعتر آنان و ديگر مبارزان سنديکايی و کارگری در بند هستيم.
برای استمرار و تقويت اين پيکار حق طلبانه و دفاع از حقوق دموکراتيک اساسی کارگران و زحمتکشان ايران، ما همه نيروها، احزاب و سازمانها، نهادها و مجامع داخلی و بين المللی و خصوصاً سنديکاها و اتحاديه های کارگری جوامع ديگر، و همه انسانهای آزاديخواه و دموکرات را به هرگونه تلاش و اقدام در اين مورد، و فراتر از آن، برای همکاری و هماهنگی اقدامات در جهت سازماندهی حرکتی سراسری در اين باره، دعوت و از همراهی آنها صميمانه استقبال می کنيم.

حزب دمکرات کردستان ايران
سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران
سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
کوموله – سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ايران

هفتم بهمن ١٣٨٤